23 Νοεμβρίου 2008

Βιολογικές καλλιέργειες στη Μεσσηνία

Σε 742 ανέρχονταν οι βιοκαλλιεργητές στη Μεσσηνία στις 31/12/2006, με ενταγμένα στον τρόπο αυτό καλλιέργειας 30.599 στρέμματα. Τα στοιχεία που μας έδωσαν οι γεωπόνοι υπεύθυνοι για τη βιολογική γεωργία Άρης Παπανικολάου, της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Μεσσηνίας, και Αντώνης Παρασκευόπουλος, της ίδιας υπηρεσίας της Τριφυλίας, καταγράφουν σαφή αυξητική τάση σε αριθμό καλλιεργητών και στρέμματα. Φέτος, όμως, για πρώτη φορά έμεινε απούλητο βιολογικό ελαιόλαδο.
Ποια θα είναι η συνέχεια για τη φιλική προς το περιβάλλον βιοκαλλιέργεια; Η βιολογική γεωργία προχωρεί και είναι προφανές ότι μπορεί να σταθεί και οικονομικά, δεν είναι δηλαδή απλώς μια ρομαντική κίνηση επιστροφής σε πατροπαράδοτες μεθόδους καλλιέργειας φιλικές προς το περιβάλλον. Σύμφωνα με στοιχεία του National Geographic, «πάνω από 300 εκατ. στρέμματα σε όλο τον κόσμο φέρουν πλέον την πιστοποίηση οργανικής καλλιέργειας, μια εξέλιξη που πυροδοτήθηκε από τη διεθνή ζήτηση βιολογικών προϊόντων».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέφερε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέκος Κοντός κατά τα εγκαίνια του πρόσφατου Eco-Festival:
•«Το 2003 οι βιολογικά καλλιεργούμενες εκτάσεις αποτελούσαν το 0,8% της συνολικά καλλιεργούμενης γης.
•Το 2004 έφτασαν το 1,5%.
•Το 2005 το 2,6%.
•Το 2006 φτάσαμε το 4,5%.
•Το 2007 ξεπεράσαμε το ποσοστό αυτό».
Ομοίως αυξητική ήταν η τάση ζήτησης των προϊόντων αυτών στη χώρα μας, που δείχνει όμως να «φρενάρει» τελευταία, ίσως ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, που δεν ξεκίνησε τώρα αλλά «πάει πίσω» για πάνω από 1 χρόνο.Να είναι αυτός ο λόγος που έμεινε απούλητο βιολογικό μεσσηνιακό ελαιόλαδο και όσο πουλήθηκε, πήρε την τιμή του συμβατικού; Ίσως, αλλά αυτό συνέβη, έστω για πρώτη φορά και οπωσδήποτε είναι ένα σημάδι. Σημάδι με σημασία, δεδομένου ότι η ελιά είναι μακράν η κυρίαρχη καλλιέργεια στη Μεσσηνία με 21.465 στρέμματα, ακολουθούμενη από τη συκιά και τα οινάμπελα.Ο Μπάμπης Καλογερόπουλος είναι βιοκαλλιεργητής από το 2005 στους Χριστιάνους της Τριφυλίας, όπου είναι μεγάλος ο αριθμός των παραγωγών που εφαρμόζουν τη βιολογική καλλιέργεια, 50%-60%.
Το κυριότερο προϊόν που παράγεται βιολογικά είναι λάδι, που όμως φέτος αντιμετώπισε πρόβλημα διάθεσης. «Προς τα τέλη Ιουνίου υπήρχαν μεγάλα αποθέματα περίπου 100 τόνων απούλητο βιολογικό λάδι, το οποίο πουλήθηκε από 2,60 ευρώ το κιλό και κάτω. Ό,τι τιμή είχε το συμβατικό, εκεί πήγε κι αυτό».
Ο κ. Καλογερόπουλος δεν είναι αισιόδοξος: «Δεν ξέρουμε πόσοι θα μείνουμε στη βιοκαλλιέργεια. Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και η μείωση των επιδοτήσεων των βιοκαλλιεργητών με το νέο πρόγραμμα. Επίσης, οι περισσότεροι δεν έχουν πάρει φέτος επιδότηση καθόλου, για λόγους που δεν ξέρουμε».
Στο ερώτημά μας αν βλέπει εμπορική προοπτική, ο κ. Καλογερόπουλος θεωρεί ότι «υπάρχει, αλλά για να υπάρξει προϊόν πρέπει να στηριχθεί ο παραγωγός. Αυτό θα γίνει πρώτα και κύρια με αυστηρούς ελέγχους όσον αφορά στην πιστοποίηση, ώστε να διασφαλίζεται ότι το προϊόν είναι βιολογικό. Απορώ πώς μεγάλες εταιρείες διαθέτουν στην αγορά βιολογικό προϊόν και δεν αγοράζουν από μας στη Μεσσηνία, πού το βρίσκουν».
Ο Ηλίας Αναγνωστόπουλος είναι βιοκαλλιεργητής και εδρεύει στο Μαγγανιακό. Τονίζει πως «η βιοκαλλιέργεια δεν είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Είμαι βιοκαλλιεργητής από το 2002 και επαγγελματίας αγρότης. Η ζύμωση στο μυαλό μου για τη βιοκαλλιέργεια ήταν τουλάχιστον για μια 7ετία. Όταν είσαι αγρότης έχεις να θρέψεις και οικογένεια. Για να γίνει ένας βιοκαλλιεργητής πρέπει να ασπαστεί τη φιλοσοφία, είναι μια στάση ζωής απέναντι στο περιβάλλον, στη φύση, στον άνθρωπο. Ό,τι παράγω εγώ, αν το παράγω καθαρό, θα το φας εσύ αγνό, χωρίς επιπτώσεις υγείας. Είναι θέμα υπευθυνότητας. Το οικονομικό είναι το τελευταίο». Ο κ. Αναγνωστόπουλος είναι όχι απλώς ικανοποιημένος αλλά υπερήφανος γι’ αυτά που παράγει: «ελαιόλαδο, ελιές Καλαμάτας, σύκα, κρασί από βιολογικά καλλιεργούμενο αμπέλι. Τα προϊόντα βγαίνουν ποιοτικώς άριστα. Το λένε όλες οι δειγματοληψίες που γίνονται όλο το χρόνο, που τα στέλνουν στα χημεία για αναλύσεις και βλέπεις την καθαρότητα στα προϊόντα μας με μηδενικά υπολείμματα». Με την εμπορία των βιολογικών προϊόντων τι γίνεται; «Ατομικά να κάνω εμπορία πιστοποιημένων βιολογικών προϊόντων είναι πολύ δύσκολο διότι χρειάζομαι κεφάλαια για μηχανήματα τυποποίησης τουλάχιστον τριών προϊόντων και τις απαραίτητες πιστοποιήσεις HACCP-ISO. Απομένει είτε να απευθυνθείς σε πιστοποιημένο τυποποιητήριο ή να το πουλήσεις σε έμπορο. Για το λάδι, μέχρι πέρυσι οι τιμές ήταν ικανοποιητικές, δεν είχαμε πρόβλημα μη διάθεσης. Το 2008, όμως, άρχισαν οι δυσκολίες, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να υπάρχει περυσινό βιολογικό ελαιόλαδο αδιάθετο. Σε συνάρτηση με τη μη καταβολή της επιδοτήσεως για τη βιολογική καλλιέργεια, που συνήθως δινόταν τον Αύγουστο, έχει κάνει τα πράγματα πιεστικά. Για τη βιολογική ελιά Καλαμάτας μέχρι και πέρυσι δεν υπήρχε πρόβλημα. Πιστεύω ότι δε θα υπάρχει πρόβλημα και φέτος. Για το σύκο, δυστυχώς δεν έχει υπάρξει η κατάλληλη φροντίδα, με αποτέλεσμα να μένει σχεδόν αναξιοποίητο. Το θεωρώ τρομερά δυναμικό προϊόν. Στο θέμα της εμπορίας των βιολογικών προϊόντων, θέλω να επαινέσω την πρωτοβουλία του δημάρχου Καλαμάτας κ. Νίκα για τη δημιουργία λαϊκής αγοράς βιολογικών προϊόντων. Ανοίγει δρόμους για μας τους βιοκαλλιεργητές και εξασφαλίζει στους πολίτες την προμήθεια των αγνών προϊόντων που ζητούν». Ο κ. Αναγνωστόπουλος εκτιμά πως «στέκει οικονομικά η βιολογική γεωργία, θέλει όμως και άλλα βήματα και στήριξη» και προτείνει –μεταξύ άλλων- «να οργανωθούμε σε σύλλογο ενεργό οι βιοκαλλιεργητές της Μεσσηνίας, για να αποκτήσουμε τη δύναμη και να παρουσιάσουμε αυτά τα προϊόντα συλλογικά. Να αποκτήσουμε και κρίσιμο μέγεθος εμπορικά». Ζητεί ακόμη «να ελαττωθεί η γραφειοκρατία που αφορά στη βιολογική γεωργία» και να υπάρξει «φροντίδα της πολιτείας όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η οποία θα μπορούσε να προμηθεύεται μια ποσότητα βιολογικών προϊόντων για νοσοκομεία και παιδικούς σταθμούς».
Ο Αντώνης Τενέντες είναι από το 1985 βιοκαλλιεργητής και αργότερα φυσικός καλλιεργητής. Τον συναντήσαμε στο κτήμα του στο δρόμο προς Ελαιοχώρι, μαζί με τη σύζυγό του Μαρία, όπου καλλιεργεί ελιές καθώς και άλλα δέντρα, όπως και κηπευτικά, με σκοπό την αυτάρκεια της οικογένειας και τη μεταποίηση του περισσεύματος. Ο κ. Τενέντες παράγει ελαιόλαδο, ελιές Καλαμάτας, χαρούπια και χαρουπάλευρο, αποξηραμένα αρωματικά φυτά, σαπούνια ελαιολάδου με αρωματικά φυτά. Πώς ξεκίνησε; Από ερεθίσματα που έρχονται από τις ασθένειες, από εσωτερική αναζήτηση και υπευθυνότητα. «Λέει ο λαός ή στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε΄. Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα, δεδομένου ότι η φύση είναι τέλεια, φαίνεται ότι φταίει ο ανθρώπινος παράγοντας. Ήθελα να διορθώσω την ανθρώπινη παρέμβαση, να γίνει αυτή που πρέπει, η ελάχιστη», αναφέρει στο «Θ» ο κ. Τενέντες. Μάλιστα, με τις καλλιεργητικές τεχνικές που εφαρμόζει, κατορθώνει να μειώνει την παρενιαυτοφορία και να έχει σοδειά κάθε χρόνο.
«Το εγχείρημα έχει οικονομικότητα, δε γίνεσαι πλούσιος. Τόσα χρόνια γνωρίζω τους πελάτες μου και κατορθώνω να πουλάω το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μου μόνος μου», απαντά σε σχετική ερώτηση. Ο κ. Τενέντες δοκιμάζει και νέες ιδέες, όπως οι λιαστές ελιές Καλαμάτας, που δε χρειάζονται καθόλου αλάτι για να συντηρηθούν, δεδομένου ότι απευθύνεται «σε ανθρώπους οι οποίοι αναζητούν το λεγόμενο υγιεινό τρόπο ζωής και την υγιεινή διατροφή». Επίσης, προτείνει να τρώμε τοπικά και εποχιακά, δεδομένου ότι υπάρχει πληθώρα οικολογικών προϊόντων από τρίτες υπανάπτυκτες χώρες τα οποία καταλήγουν πολύ ακριβά εδώ, σε σχέση με το κόστος παραγωγής στις χώρες αυτές, ενώ επιβαρύνεται ο πλανήτης και με τη μεταφορά τους, για την οποία καίγεται πετρέλαιο.

Πηγή: εφημερίδα Θάρρος

1 σχόλια:

Freidenker είπε...

Η μείωση και η καθυστέρηση καταβολής των βιο-επιδοτήσεων θα απογοητεύση μοιραία τους βιοκαλλιεργητές.Μόνο αλλαγή αγροτικής Πολιτικής και γενναίες ενισχύσεις θα ισοφαρίσουν την μειωμένη παραγωγή και ισχνή εμφάνιση των βιο-προϊόντων.Διαφήμιση και οργανωμένη εμπορία(πρατήρια,επαφές με αγοραστές του εξωτερικού)θα προωθήσουν ιδιαίτερα τα ασυνήθη και άγνωστα στο κοινό βιο-προϊόντα.22-6-2011