4 Δεκεμβρίου 2008

Καμπανάκι του κινδύνου για το ελαιόλαδο

Το καμπανάκι του κινδύνου κρούει ο Παμμεσσηνιακός Σύνδεσμος Ελαιολάδου όσον αφορά στο Μεσσηνιακό ελαιόλαδο. Ο Σύνδεσμος επισημαίνει σε ανακοίνωσή του τις χαμηλές τιμές του ελαιολάδου, τη μείωση που συνεπάγεται για το εισόδημα των παραγωγών, αλλά και τις αδιάθετες ποσότητες, την υποβάθμιση του τοπικού μας προϊόντος που δεν προωθείται ως επώνυμο προϊόν στην αγορά, αλλά υποβαθμίζεται στη χύμα διακίνηση και τη μετακύλιση των εσόδων από την πώλησή του στις εταιρείες του εξωτερικού. Ωστόσο, υποστηρίζει ότι, η υποδομή σε τεχνολογικό και μηχανολογικό εξοπλισμό των ελαιοτριβείων βρίσκεται σε ικανοποιητικό και δυναμικά βελτιούμενο επίπεδο, σε αντίθεση με το κτιριακό επίπεδο, που όμως κι εκεί γίνονται προσπάθειες βελτίωσης. Ο Παμμεσσηνιακός Σύνδεσμος τονίζει ότι, στην τυποποίηση υπάρχουν δυναμικές επιχειρήσεις, που καλύπτουν σε σημαντικό βαθμό τις ανάγκες απορρόφησης του πλεονάσματος παραγωγής. Υπάρχει ώθηση στον τομέα της μεταποίησης, αλλά ο Παμμεσσηνιακός Σύνδεσμος Ελαιολάδου επισημαίνει ότι τροχοπέδη αποτελεί το έλλειμμα διαφήμισης που υπάρχει, προτείνοντας παράλληλα ενέργειες και πρωτοβουλίες για την προώθηση του ελαιολάδου. Συγκεκριμένα, ο Παμμεσσηνιακός Σύνδεσμος Ελαιολάδου αναφέρει ότι, «ο πιο αδύναμος κρίκος με πολύπλευρες αρνητικές συνέπειες για το προϊόν και τους παραγωγούς, είναι η προώθηση του ελαιολάδου μας και ειδικότερα η διαφήμιση, η τοποθέτηση και η αποτελεσματική εμπορία, δηλ. το marketing. Αποτέλεσμα λοιπόν της αδυναμίας αυτής στο εμπορικό τμήμα είναι το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο της Μεσσηνίας, είναι να μην προωθείται ως επώνυμο τυποποιημένο προϊόν, αλλά και να υποβαθμίζεται στη χύμα διακίνηση μεταφέροντας σημαντικούς πόρους από τους παραγωγούς σε μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού, ισπανικές πλέον διαχειρίζονται την αντικειμενική ποιότητα και εμπορική υπεραξία του». Αυτό που χρειάζεται και είναι επιτακτική ανάγκη, είναι η οικοδόμηση εκείνου του πλέγματος ενεργειών και πρωτοβουλιών, για να είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα η Μεσσηνιακή ελαιοκαλλιέργεια και παραγωγή. Αυτό σύμφωνα με τον Σύνδεσμο μπορεί να επιτευχθεί μέσα «από ένα θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας που θα βασίζεται στα δεδομένα της νέας ΚΑΠ και του κανονισμού εμπορίας 101». Επιπλέον ο Παμμεσσηνιακός Σύνδεσμος προτείνει επέκταση του ΠΟΠ Καλαμάτας σε όλο τον Νομό «διότι με τα σημερινά δεδομένα προϊόν με ταυτότητα έχει μόνο η πρώην επαρχία Καλαμάτας». Ακόμα στις προτάσεις του Συνδέσμου είναι και η τροποποίηση του κανονισμού εμπορίας 1019 για τη μαζική εστίαση με απελευθέρωση του ανώτερου ορίου συσκευασίας, που σήμερα είναι τα 5 λίτρα με την απελευθέρωση να ισχύει αποκλειστικά για τις κατηγορίες εξαιρετικού παρθένου και παρθένου ελαιολάδου. «Με τον τρόπο αυτόν θα δημιουργηθεί μια απευθείας εμπορική γραμμή που θα περιλαμβάνει τον παραγωγό, το ελαιοτριβείο και τους επαγγελματίες της μαζικής εστίασης με παραστατικά που θα ακολουθούν το προϊόν νόμιμα, εφαρμόζοντας και την αρχή της ιχνηλασιμότητας, που διασφαλίζει στο έπακρο τον καταναλωτή. Ως αποτέλεσμα θα επιτευχθεί υψηλότερη τιμή για τον παραγωγό». «Με τα σημερινά δεδομένα στη Μεσσηνία έχουμε ένα ετήσιο περίσσευμα παραγωγής που ανέρχεται κατά μέσο όρο στους 30.000 τόνους και αναζητούμε τους καλύτερους πελάτες για τις αδιάθετες ποσότητες», αναφέρεται, ενώ σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης του Παμμεσσηνιακού Συνδέσμου τονίζεται ότι, στη χώρα μας μόνο το 13% των Ελλήνων γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου και των άλλων κατηγοριών, δηλαδή ότι το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους. Το 98% του Μεσσηνιακού ελαιολάδου ανήκει στην κατηγορία αυτή. Μόνο η συστηματική διαφήμιση, εκπαίδευση και πληροφόρηση μπορεί να διευρύνει αυτό το μερίδιο του εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου στην αγορά. Τέλος, ένας ακόμα ανασταλτικός παράγοντας της μη επιλογής ελαιολάδου από τους πολίτες είναι το διευρυμένο μερίδιο της αγοράς, που κατέχει η κατανάλωση σπορελαίων με αναλογία 80 (σπορέλαια) προς 20 (ελαιόλαδο), γεγονός που επισημαίνεται από τον Παμμεσσηνιακό Σύνδεσμο.

Πηγή: εφημερίδα Επικαιρότητα