9 Νοεμβρίου 2009

Ερώτηση για τα ραδιενεργά ναυάγια στο Ιόνιο δυτικά της Μεσσηνίας

Ερώτηση για τα “ραδιενεργά ναυάγια” που ενδεχομένως βρίσκονται στο Ιόνιο, δυτικά της Μεσσηνίας, κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής. Το Σεπτέμβριο η ιταλική περιβαλλοντική οργάνωση Λεγκαμπιέντε, συγκεντρώνοντας στοιχεία, εκτίμησε ότι υπάρχουν ύποπτα ναυάγια πλοίων με ραδιενεργά και τοξικά απόβλητα στο Ιόνιο, δυτικά των ακτών της Μεσσηνίας. Το θέμα ήρθε στην επιφάνεια μετά την ανακάλυψη “ραδιενεργού ναυαγίου” στην Ιταλία. Η περιβαλλοντική οργάνωση ισχυρίζεται εδώ και πολλά χρόνια ότι η Μαφία βυθίζει πλοία με ραδιενεργά απόβλητα στην περιοχή, εισπράττοντας τεράστια ποσά από τις βιομηχανίες που θέλουν να τα ξεφορτωθούν. Στην ερώτησή του ο ευρωβουλευτής επικαλείται τη Σύμβαση της Βασιλείας του 1989 «περί του ελέγχου των διασυνοριακών μεταφορών επικίνδυνων αποβλήτων και της διαθέσεώς τους», την οδηγία για τη «μεταφορά ραδιενεργών αποβλήτων» και μια σειρά οδηγιών και κανονισμών για «την επιτήρηση και τον έλεγχο εντός της ΕΕ των διασυνοριακών μεταφορών επικίνδυνων αποβλήτων». Τονίζει μάλιστα ιδιαίτερα δύο σημεία της κοινοτικής νομοθεσίας για τα επικίνδυνα απόβλητα: Πρώτον, τη ρητή υποχρέωση των κρατών μελών να διαβιβάζουν στην Επιτροπή ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την παρακολούθηση και τον έλεγχο της μεταφοράς τοξικών αποβλήτων και να δίνουν πληροφορίες για τις συνολικές ποσότητες επικίνδυνων αποβλήτων που παράγουν κάθε έτος. Και δεύτερον, ότι τα έγγραφα κοινοποίησης και μεταφοράς για τις μεταφορές αποβλήτων πρέπει να συμπληρώνονται από τους παραγωγούς τους, πράγμα που σημαίνει ότι και για τη διακίνηση ακόμη και απειροελάχιστης ποσότητας τοξικών αποβλήτων απαιτείται η υπογραφή του παραγωγού ή κατόχου της. «Αρα, στο όλο κύκλωμα διακίνησης των αποβλήτων δεν εμπλέκονται μόνο οι μαφιόζικες οργανώσεις, αλλά και οι παραγωγοί ή κάτοχοι των αποβλήτων, καθώς και οι αρχές που είναι επιφορτισμένες να διενεργούν τους ελέγχους»: Αυτό συμπεραίνει ο Νίκος Χουντής, ο οποίος καταγγέλλοντας το γεγονός ρωτά την Κομισιόν: Ποια κράτη - μέλη αποστέλλουν - και εάν - ανελλιπώς εκθέσεις στην Επιτροπή, όπως οφείλουν. Αν έχουν υποπέσει στην αντίληψη Επιτροπής κενά και ελλιπή στοιχεία. Αν την έχει απασχολήσει το θέμα στο παρελθόν και πώς αξιολογεί τις εκθέσεις, αφού υπήρχαν καταγγελίες ήδη από το 1992 για τη βύθιση πλοίων με τοξικά. Αν γνωρίζει ποιοι ήταν οι παραγωγοί ή οι κάτοχοι των πυρηνικών αποβλήτων των «εξαφανισθέντων» πλοίων και πώς αυτά κατέληξαν στα χέρια παράνομων κυκλωμάτων, αφού για τη διαχείριση και τη μεταφορά τους απαιτείται επιτήρηση και έλεγχος. Αν θεωρεί ότι υπάρχει απειλή για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία από τα τοξικά φορτία των βυθισμένων πλοίων και αν σκοπεύει να προβεί σε διερεύνηση του θέματος. Και τέλος, τι ποσότητες πυρηνικών, τοξικών και άλλων επικίνδυνων αποβλήτων παράγονται ετησίως στην ΕΕ και ποιοι είναι οι τελικοί χώροι διάθεσής τους.
Επτά ναυάγια με τοξικά, εκτιμούν οι ιταλικές αρχές ότι υπάρχουν κοντά στους Παξούς, την Κεφαλονιά, τη Ζάκυνθο και τις ακτές της Μεσσηνίας, καθώς έχουν χαθεί μυστηριωδώς. Συγκεκριμένα: 1985: Το «Νίκος 1» εξαφανίστηκε ενώ ταξίδευε από τη Λα Σπέτσια στη Λομέ του Τογκό. Τα ίχνη του χάνονται μεταξύ Λιβάνου και Ελλάδας. 1986: Το πλοίο «Mikigan» βυθίζεται ανοιχτά της Καλαβρίας. 1987: Στις 21 Σεπτεμβρίου, το πλοίο «Rigel» βυθίζεται 20 μίλια ανοιχτά του Capo Spartivento της Καλαβρίας. 1989: Tο «Αννι» με σημαία Μάλτας βυθίζεται σε διεθνή ύδατα, ανοιχτά των ακτών της Ραβένα. 1990: Τον Δεκέμβριο, το φορτηγό πλοίο «Ρόσσο» εξαφανίστηκε στην Τυρρηνική Θάλασσα, ανοιχτά της επαρχίας της Κοσέντζα. 1992: Το πλοίο «Κούνσκι» βυθίζεται ανοιχτά της ακτής της Κοσέντζα. 1993: Το πλοίο «Μάρκο Πόλο» εξαφανίζεται στο Στενό Σικελίας. 1995: Τον Νοέμβριο, το γερμανικό πλοίο «Koraline» βυθίζεται ανοιχτά των ακτών της Ούστικα.