7 Απριλίου 2010

Όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη...

"Με θλίψη και απογοήτευση όπως κάθε Μεσσήνιος παρατήρησα την εικόνα που έδωσαν οι τοπικοί πολιτικοί μας άρχοντες κατά τα εγκαίνια του νέου δρόμου μόλις 14 χλμ που παραδόθηκε στην κυκλοφορία και αφορά το τμήμα Αθήναιο - διασταύρωση Λεονταρίου Αρκαδίας. Συγγνώμη αν γίνω δυσάρεστος αλλά είναι δυνατόν σε περίοδο οικονομικής κρίσης με τις τιμές των Μεσσηνιακών προϊόντων σε ύφεση, με τον τοπικό τουρισμό ανύπαρκτο και τα εισοδήματα των πολιτών μειωμένα κάποιοι να καμαρώνουν σαν να βρίσκονται σε άλλη χώρα για ένα δρόμο που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και εικοσιπέντε χρόνια; Όλα πια για την προβολή και τη δημοσιότητα; Αλήθεια τι έχουν μα μας πουν για το δρόμο Παραδείσια - Τσακώνα; Και εκεί γελούσαν και καμάρωναν αλλά δέκα χρόνια από το 2000 δεν είναι πολλά για ανακατασκευαστούν είκοσι χιλιόμετρα δρόμου; Τι έχουν να πουν για την Ιονία οδό που στο τέλος θα είναι υπόθεση της Ηλείας και της Αχαΐας; Ο νομάρχης μας ,που έσπευσε εκεί τι έχει να πει για το δίκτυο του νομού; Μία γέφυρα στο χείμαρρο Λαγκουβάρδου οι συμπατριώτες μου Τριφύλιοι για παράδειγμα πόσα χρόνια πρέπει να την περιμένουν; Πόσους νέους ακόμα θα θρηνήσουμε στις στροφές Κοπανακίου; Δώδεκα χρόνια νομαρχιακής εξουσίας δεν ήταν αρκετά για να γίνει κάτι; Από την άλλη πλευρά έλεος κυρία και κύριοι παριστάμενοι βουλευτές. Τι πήγατε εκεί να κάνετε; Να πλαισιώσετε έναν υπουργό που 30 χρόνια βουλευτής μόνο όραμα δεν έχει να προσφέρει πλέον και να φωτογραφηθείτε σαν σύγχρονοι εργολάβοι τη στιγμή που κάποιοι από εσάς δεν έχετε καν δουλέψει και δε θα μιλήσετε καθόλου μόλις τοποθετηθούν διόδια. Κρίμα για όλους και κυρίως για τους νεότερους βουλευτές που μπορούσαν να προωθήσουν μια διαφορετική πολιτική στρατηγική και να μην πέσουν στην παγίδα της πολιτικής που ακολουθούν οι παλιότεροι του τύπου "όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη".

Αναγνώστης Τροκτικού