7 Φεβρουαρίου 2011

Συζητείται κατάργηση του Ινστιτούτου Ελαίας, στον αέρα και το Εργαστήριο Ελαιολάδου

Κατάργηση του Ινστιτούτου Ελαίας Καλαμάτας συζητείται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σύμφωνα με τον γεωπόνο - βιοτεχνολόγο Παναγιώτη Κάτσαρη. «Η τελευταία πληροφόρηση που έχουμε είναι ότι σε ολόκληρη την Πελοπόννησο σχεδιάζεται να λειτουργήσει μόνο μία ερευνητική μονάδα και αυτή στην Πάτρα, που θα εποπτεύει επίσης τα Ιόνια Νησιά και τη Στερεά Ελλάδα. Δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί, αλλά αυτή είναι η πρόταση. Αν υλοποιηθεί, η Μεσσηνία και η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα μείνουν χωρίς έρευνα. Το μεσσηνιακό λάδι θα αφεθεί στην τύχη του, την ίδια στιγμή που όλοι λένε ότι το ελαιόλαδο είναι εθνικό προϊόν» σημειώνει ο Π. Κάτσαρης, εργαζόμενος στο Ινστιτούτο Ελαίας και Οπωροκηπευτικών του ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας). «Το Ινστιτούτο Ελαίας αυτή τη στιγμή διαθέτει επιστημονικό εξοπλισμό άνω των 2 εκ. ευρώ, ενώ έχει στην επίβλεψή του πάνω από 500 στρέμματα στη Μεσσηνία και άλλα 100 στην Αρκαδία. Επίσης, 15 άτομα προσωπικό, επιστημονικό, διοικητικό και εργατοτεχνικό. Όλα αυτά μένουν στον αέρα. Η μόνη πρόβλεψη που υπάρχει, είναι να δοθεί η δυνατότητα στο προσωπικό για μετάταξη, σε φορείς, όμως, μόνο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Μοναδικός τέτοιος φορέας αυτή τη στιγμή στη Μεσσηνία είναι το ΚΕΠΠΥΕΛ (Κέντρο Ελέγχου Πιστοποίησης Πολλαπλασιαστικού Υλικού και Ελέγχου Λιπασμάτων), όπου έχουν ήδη μεταφερθεί οι εργαζόμενοι από το ΤΟΚΑΑ (σ.σ.: το Τοπικό Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης που άνοιξε και έκλεισε χωρίς ποτέ να λειτουργήσει), οι οποίοι εκεί δε χωράνε, δεν έχουν γραφεία να κάτσουν, οπότε κάθονται σε μας στο Ινστιτούτο Ελαίας. Μιλάμε για σχιζοφρενική λογική…». Μαζί με το Ινστιτούτο Ελαίας, όμως, κινδυνεύει να μη λειτουργήσει ποτέ και το Εργαστήριο Ελαιολάδου, που ακόμη περιμένει εξειδικευμένο προσωπικό. Ο Παναγιώτης Κάτσαρης αναφέρει: «Όλη η ερευνητική μας δουλειά στο Ινστιτούτο, σε σχέση με τη διαχείριση των αποβλήτων ελαιουργίας, είναι στον αέρα. Οποιαδήποτε τεχνική υποστήριξη υπήρχε για τις βιοκαλλιέργειες ή την καλλιέργεια μανιταριών, όπου έχουμε πρότυπη μονάδα, είναι επίσης στον αέρα. Αν κλείσει το Ινστιτούτο, θα απαξιωθούν οι κτηριακές δομές και τα χωράφια που έχουμε ιδρώσει 15 χρόνια να τα φέρουμε σε μια σοβαρή κατάσταση. Στον αέρα θα μείνει και το Εργαστήριο Ελαιολάδου, το οποίο ούτε τώρα λειτουργεί, γιατί δεν υπάρχει εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό να το στελεχώσει. Έχουν γίνει κάποιες ενέργειες για μετατάξεις προσωπικού, αλλά εφόσον καταργηθεί το Ινστιτούτο, θα μείνει κι αυτό έτσι». Το αντικείμενό του, εάν λειτουργούσε, θα ήταν η πιστοποίηση της ποιότητας του ελαιολάδου, αλλά θα μπορούσε να επεκταθεί και στην έρευνα γύρω από την ποιότητα του λαδιού.

Πηγή: εφημερίδα Θάρρος