27 Νοεμβρίου 2008

Κατρακυλά και άλλο το ελαιόλαδο...

Στα 2,30 με 2,35 ευρώ είναι η τιμή του ελαιολάδου στη Μεσσηνία αυτή την περίοδο. Οι τιμές παραμένουν χαμηλά, ζήτηση δεν υπάρχει, η παραγωγή είναι μικρή, ο προβληματισμός και η ανησυχία στους παραγωγούς εντείνονται. Το μόνο θετικό είναι πως βελτιώνεται η ποιότητα.

Πηγή: εφημερίδα Ελευθερία

Τα χαμένα τοπωνύμια (μέρος 4ο και τελευταίο)

Τελειώνοντας το αφιέρωμα στα χαμένα τοπωνύμια παραθέτουμε τις παλιές και τις νέες ονομασίες, καθώς και το έτος αλλαγής τους, των υπολοίπων χωριών και πόλεων του νομού Μεσσηνίας.

Αγατζίκι (Φοινίκη 1927)
Αϊδίνι (Αγριλιά 1927)
Αλειτούργα (Στενύκλαρο 1916)
Αλή Τσελεπή (Τρίοδος 1927)
Αλητσελεπή & Τόσκεσι (Οιχαλία 1915)
Ανάζογλι (Πανέικα 1927)
Άνω Γαράντζα (Άνω Μέλπεια 1927)
Άνω Λεντεκάδα (Αγία Τριάς 1956)
Αράχοβα (Πηγή 1956)
Αρναούταλη (Πετρίτση 1927)
Βάλτουκα (Εξοχικόν 1956)
Βελή ή Βελή Πέρα (Πέραν 1927)
Βελή Πέραν (Μεσοπόταμος 1929)
Βουρνάζι (Καλόβρυση 1956)
Βρωμοβρύση (Αμφιθέα 1957)
Γαϊδουροχώρι (Μοσχούριον 1905)
Γαράντζα (Κάτω Μέλπεια 1927)
Γιαννιτσάνικα (Νικηταράς 1932)
Γιαταπί (Δενδρούλια 1927)
Γλιάτα (Ηλέκτρα 1927)
Γούρνιτσα (Αγία Σοφία Καλαμών 1956)
Γριβιτσά (Ευαγγελισμός 1927)
Γρίζι (Ακριτοχώρι 1927)
Γρουστέσι (Χαραυγή 1957)
Δαλακλή (Πολύλοφον 1927)
Δαούτη (Περιβολάκια 1927)
Δογατζήδες (Φίλια 1927)
Δράγκα (Μαθία 1927)
Ζαγάραινα ή Ταγάραινα (Κορομηλιά 1927)
Ζαϊμόγλι (Δροσιά 1959)
Ζαπάντι (Κρυόβρυση 1927)
Ζέζα (Ανθούσα 1927)
Ισμαήλ (Δρακονέρι 1927)
Καινούργιο Χωριό (Δάφνη 1956)
Καλαμαί (Καλαμάτα 1959)
Καλισκίρι (Πλατανόβρυση 1956)
Καμπάσι (Κάλαμος 1956)
Καντιρόγλι (Ποταμιά 1956)
Καρακαβέλι ή Καρακασέλι (Καρποφόρα 1927)
Καραμανόλι (Γλυφάδα 1956)
Κάτω Γαράντζα ή Μπουγάζι (Γαράντζα 1920)
Κάτω Μινάγια (Κάτω Αμπελόκηποι 1940)
Κοντογόνι (Παπαφλέσσα 1915)
Κούρταγα (Κεντρικόν 1927)
Κούρταλι (Πηλαλίστρα 1927)
Κουτσομάδι (Νεραϊδόβρυση 1927)
Κυνηγός (Παλαιόκαστρον 1959)
Λακακούκια (Κογχύλιον 1956)
Λέζαγα (Στενοσιά 1927)
Λέζι (Λάμπαινα 1921)
Λόι (Διόδια 1927)
Λούμι (Ρεματιά 1927)
Λυκούρεσι (Δασοχώρι 1927)
Μεμερίζι (Καλλιθέα 1928)
Μινάγια (Αμπελόκηποι 1940)
Μίσκα (Νερόμυλος 1927)
Μισυρλί (Μικροποταμιά 1927)
Μουσουλί (Άγιος Ισίδωρος 1930)
Μουσταφάπασα (Αριστομένης 1871)
Μπάλας (Πεύκον 1958)
Μπαλί (Αγία Παρασκευή 1956)
Μπούγα (Καλλιρόη 1928)
Ναζήρι (Εύα 1927)
Νεόκαστρο (Πύλος 1833)
Νησί (Μεσσήνη 1867)
Ξηροκάσιο (Παλαιόκαστρον 1961)
Οσμάναγα (Κορυφάσιον 1915)
Παζαράκι (Βρυσούλα 1956)
Παλαιόκαστρο (Κυνηγός 1961)
Παληόχωρα (Αβία 1926)
Πανιάρι (Φαλάνθη 1915)
Παραλία Λαχανάδας (Φοινικούς 1930)
Πασαλίνα (Νεραντζά 1927)
Πεντιάς (Τρίκορφον 1927)
Πισπίσια (Μυρσινοχώρι 1927)
Πόλαινα (Πλατανόβρυση 1927)
Ράδο (Περδικόβρυση 1927)
Ρεμούσταφα (Αδριανή 1927)
Σαμπάκαλφα (Αετοφωλιά 1927)
Σανδάνι (Ανδανία 1919)
Σαρατζάς Χρυσοκελλαριά 1927)
Σιάμαρη (Ελληνοκκλησιά 1927)
Σιγράπα (Ελαιόφυτον 1956)
Σίμιζα (Αρσινόη 1927)
Σκάρμιζα (Μεταμόρφωσις 1927)
Σούμπαλι (Αγνάντιο 1927)
Ταβέρνα (Παραλία Λαχανάδας 1928)
Τζαϊζι (Υάμεια 1916)
Τζαφερόγλι (Ασίνη Κορώνης 1916)
Τζεφερεμίνι (Βαλύρα 1927)
Τζιτζώρι (Ανάληψις 1927)
Τουρκόβρυση (Καλαμάκιον 1956)
Τσορωτά (Καρνάσιον 1927)
Φουρτζί (Βελανιδιές 1927)
Χαϊκάλι Αχλαδοχώριον 1927)
Χαλαμπρέζα (Καλοχώριον 1927)
Χαλβάτσο (Κεφαλόβρυσον 1956)
Χαμουζά (Αμμουδερόν 1927)
Χασάμπασα (Αριστοδήμειον 1919)
Χαστέμι (Λευκοχώρα 1927)
Χατζαλή (Ξάγναντον 1927)
Χόνζογλι (Πήδασος 1916)
Χρύσοβα (Χρυσότοπος 1927)


26 Νοεμβρίου 2008

Ο πρόεδρος της Κίνας στην Κρήτη για... λάδι!















Τους παραδέχομαι τους φίλους μας τους Κρητικούς. Κατάφεραν να συνδέσουν το Κρητικό ελαιόλαδο με την Μεσογειακή διατροφή και έχουν δημιουργήσει συνεταιρισμούς πρότυπα, που είναι σε θέση να λανσάρουν το προϊόν τους στην αγορά με πλεονέκτημα, έναντι των υπολοίπων, αντίθετα από τους Μεσσήνιους που βλέπουν την τιμή του λαδιού να ανεβοκατεβαίνει από τα 2,40 στα 2,50 Ευρώ. Τώρα μάλιστα που σύναψαν σχέσεις και με την Κίνα ποιός τους πιάνει...

Ο πρόεδρος της Κίνας Χου Ζιντάο επισκέφτηκε σήμερα την Κρήτη και μεταξύ άλλων μετέβη στις εγκαταστάσεις της Ένωσης Πεζών και ενημερώθηκε από τον Πρόεδρο της Ένωσης για τα ποιοτικά προϊόντα της Κρήτης και ιδιαίτερα το ελαιόλαδο.

Στο εκθετήριο της έκθεσης τον Κινέζο πρόεδρο υποδέχθηκαν παιδιά σχολείων με κινεζικές και ελληνικές σημαίες και τον καλωσόρισαν στα κινεζικά.

Επίσης ο πρόεδρος της Κίνας μετέβη σε ένα ελαιόφυτο της περιοχής, όπου είδε από κοντά τη συλλογή ελαιοκάρπου και μάλιστα ράβδισε ελιές, δείχνοντας το ενδιαφέρον της Κίνας για την ελαιοκαλλιέργεια και τα προϊόντα της.

Ο κινέζος πρόεδρος συνομίλησε με εργάτη ελαιοσυλλογής τον οποίο ρώτησε για την παραγωγή ελαιόλαδου και γενικά της καλλιέργειας της ελιάς στην περιοχή, τονίζοντας ότι γνωρίζει πως η Κρήτη έχει το καλύτερο λάδι και ότι ανοίγονται νέοι ορίζοντες στην αγορά της Κίνας.

24 Νοεμβρίου 2008

Υποδοχή του χειμώνα στην Αλωνίσταινα Αρκαδίας

Η Αλωνίσταινα Αρκαδίας είναι ένα χωριό αρκετά γνωστό σε πολλούς Τριφύλιους, ειδικά στην περιοχή των Γαργαλιάνων και των Φιλιατρών, καθώς δεν είναι λίγοι όσοι κατάγονται από εκεί, μεταξύ των οποίων και οι προγονοί μου. Στο παρελθόν πολλοί Αρκάδες μετανάστευσαν στην εύφορη περιοχή της Τριφυλίας και άφησαν τον όμορφο τόπο τους, προκειμένου να αναζητήσουν δουλειά και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Ο κύριος λόγος ήταν γιατί μετά την επανάσταση του 1821 σε πολλά Αρκαδικά χωριά παρατηρήθηκε μεγάλη πληθυσμιακή αύξηση. Έτσι στην Αλωνίσταινα το 1851 ο πληθυσμός από 750 κατοίκους έφθασε τις 2140 με αποτέλεσμα την μείωση της κατά κεφαλήν αναλογίας γης οπότε και οι Αρκάδες στράφηκαν στο εμπόριο με την Τριφυλία, με τελικό αποτέλεσμα μετανάστευση και οριστική μετοίκιση. Αυτό συνέβη διότι παρά την οργανωμένη μεταφορά προϊόντων από δίκτυο αγωγιατών, υπήρχαν εξαιρετικές δυσκολίες λόγω έλλειψης οδικού δικτύου. Μέχρι το 1870 στην επαρχία Τριφυλίας δεν υπήρχε κανένας δρόμος.
Από τη μετακίνηση του πληθυσμού η Αλωνίσταινα από 2140 κατοίκους το 1851 το 1897 έχει μόνο 407 ενώ τα Φιλιατρά από 2701 κατοίκους το 1856 φθάνουν τους 8973 κατοίκους το 1889. Το 1850 οι μέτοικοι από την Αλωνίσταινα αποφασίζουν να χτίσουν δικό τους χωριό το Κατσίμπαλι (σήμερα Εξοχικό). Σήμερα η Αλωνίσταινα δεν θυμίζει σε τίποτα το κεφαλοχώρι του παρελθόντος αλλά έχει ανακηρυχθεί διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός, καθώς την κοσμούν αξιόλογες πετρόκτιστες κατοικίες. Οι απόγονοι των μεταναστών επιστρέφουν σιγά σιγά και προσπαθούν να αναστήσουν τον τόπο τους επισκευάζοντας τα παλιά σπίτια και δημιουργώντας καλαίσθητους ξενώνες, αφού το χωριό βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το χιονοδρομικό κέντρο του Μαινάλου. Το χωριό διαθέτει επίσης ταβέρνες, καφενείο, καθώς και κατάστημα παραδοσιακών ειδών. Φημισμένα προϊόντα της Αλωνίσταινας είναι τα καρύδια και το εξαιρετικό ελατήσιο μέλι. Σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσονται και οι εκδηλώσεις που διοργανώνει ο δήμος Φαλάνθου, του οποίου η Αλωνίσταινα αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα και ο Πολιτιστικός τους Σύλλογος. Έτσι με φασολάδα, βραστό, παραδοσιακά γλυκά αλλά και αναβίωση εθίμων, τραγούδια και χορούς με παραδοσιακές φορεσιές θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο Σάββατο 29 του μήνα η 2η Γιορτή υποδοχής του χειμώνα. Από νωρίς το απόγευμα θα ανάψει μια μεγάλη φωτιά στην πλατεία και μόλις πέσει η νύχτα, απλά και παραδοσιακά, θα γίνει η γιορτή, με φασολάδα στο καζάνι, διάφορα τοπικά εδέσματα, τσίπουρο και κρασί, όλα δωρεάν, όπως τα έχουν οργανώσει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Απανταχού Αλωνιστιωτών “Η Αγία Παρασκευή“, ο Δήμος Φαλάνθου και το Κέντρο Ελληνικού Χορού Τρίπολης. Η γιορτή πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εκπροσώπησης της Διεθνούς Οργάνωσης Λαϊκής Τέχνης (IOV Hellas). Η IOV συνεργάζεται με την UNESCO και είναι η μοναδική Παγκόσμια Οργάνωση που εξετάζει τα βασικά ζητήματα του λαϊκού πολιτισμού, της λαϊκής τέχνης και της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.
Μια πολλή καλή πρόταση για εκδρομή στο Μαίναλο και γνωριμία με το χωριό αυτό και τα όμορφα τοπία του.