7 Απριλίου 2009

Χαμαιλέοντες: οι τελευταίοι 300









Μια ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε χτες βράδυ στην ΕΤ1. Μια ταινία γεμάτη δράση, αγωνία, σεξ και θάνατο. Και αφορούσε τους τελευταίους 300. Οι οποίοι έχουν, και αυτοί, πατρίδα τους την Πελοπόννησο. Δεν ζουν στην Σπάρτη αλλά έξω από την Πύλο, στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας. Και είναι τετράποδοι. Είναι οι μοναδικοί αφρικανικοί χαμαιλέοντες που υπάρχουν σήμερα στην Ευρώπη. Είναι μόλις 300 και είναι πολεμιστές. Η ζωή τους είναι μια διαρκής μάχη για επιβίωση. Η ταινία κατορθώνει να απαντήσει με έναν εντελώς πρωτότυπο τρόπο στο ερώτημα "τι σημαίνει να είσαι χαμαιλέοντας". Ένα μικροσκοπικό ζωάκι, παράξενο, μοναχικό και άκακο. Που επιπλέον είναι τρομερά ευαίσθητο και πάσχει από έντονο στρες. Οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας, οι οποίοι εκπροσωπούν και τους υπόλοιπους 300, αποκαλύπτουν στην κάμερα ολόκληρη τη ζωή τους. Από τη γέννησή τους, στην άμμο της όμορφης παραλίας, μέχρι τον θάνατό τους που δεν είναι καθόλου ήρεμος. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι 300 χαμαιλέοντες στην Πύλο είναι ότι η παραλία τους παραείναι όμορφη για να μην είναι τουριστική. Ακόμη κι αν ανήκει σε προστατευόμενη ζώνη, ακόμη κι αν υπάρχουν εθελοντές φύλακες, οι κίνδυνοι είναι υπερβολικά πολλοί. Κινδυνεύουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα και από τις αμμοθύελλες. Από τα φίδια, τα πουλιά και τους σκορπιούς. Μα πιο πολύ κινδυνεύουν από τους ανθρώπους. Από τα σκουπίδια που αφήνουν, τα οποία τραβούν τους αρουραίους, από τα σκυλιά, από τα 4x4 που οδηγάνε στους αμμόλοφους, ακόμη και από ασυνείδητους κλέφτες που αρπάζουν χαμαιλέοντες για να τους πουλήσουν ως κατοικίδια – προξενώντας τον βέβαιο θάνατό τους, αφού οι χαμαιλέοντες δεν αντέχουν σε τέτοια αλλαγή περιβάλλοντος. Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στην περιοχή ας τους έχουμε στο μυαλό μας, για να μην τους κάνουμε κακό αθελά μας...