Το Τριφυλιακό καρπούζι

Η καλλιέργεια του καρπουζιού άρχισε στην Τριφυλία το 1983, αντικαθιστώντας σταδιακά την καλλιέργεια της πατάτας, η οποία αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα. Σήμερα, οι αγρότες της περιοχής καλλιεργούν και άσπερμα καρπούζια, προερχόμενα από υβρίδια (έχουν μεν σπόρους, αλλά χωρίς φύτρο, με αποτέλεσμα να διατηρούνται περισσότερο, αφού η ανάπτυξη του φύτρου στον σπόρο είναι αυτό που προκαλεί το σάπισμα στο φρούτο). Επιπλέον, καλλιεργούνται καρπούζια μικρόκαρπα, μεσόκαρπα, μεγαλόκαρπα και μίνι διαφόρων χρωμάτων. Η Τριφυλία, το τρίτο κέντρο θερμοκηπιακών καλλιεργειών στη χώρα μας και από τα σπουδαιότερα κέντρα παραγωγής πρώιμων κηπευτικών. Μια από τις σημαντικότερες καλλιέργειες είναι του πρώιμου καρπουζιού. Πέρσι καλλιεργήθηκαν 8.000 στρέμματα και η παραγωγή έφθασε στους 49.000 τόνους. Για φέτος αναμένεται η παραγωγή να φτάσει στους 45.000 τόνους. Η πρωιμότητα της παραγωγής δίνει το πλεονέκτημα για πειραματισμό με νέες καλλιέργειες και ποικιλίες, για να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της αγοράς. Σήμερα το καρπούζι της Τριφυλίας φτάνει σε 26 χώρες. Σχεδόν, δηλαδή, στο σύνολο των χωρών της Ευρώπης. Φέτος η καλλιέργεια καρπουζιού είναι η πρωιμότερη στην ιστορία της περιοχής. Αυτό οφείλεται στις ιδιαίτερα καλές συνθήκες και στο θερμό κλίμα που επικράτησε στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου από τον Μάρτιο μέχρι τώρα και έτσι η συγκομιδή ξεκίνησε στα μέσα Μαΐου.
''Το πρόβλημα των παραγωγών είναι ότι δεν έχουμε οργάνωση στην πώληση'', δηλώνει ο Γιώργος Καλιάνης, εκπρόσωπος των παραγωγών Αυλώνος, προσθέτοντας ότι, ''οι καλλιεργητές πρέπει να ανοίξουν τα μάτια τους και να κοιτάξουν πέρα από το χωράφι. Πρέπει να καλλιεργούν με βάση του τι μπορούν να πουλήσουν και όχι να καλλιεργούν για να καλλιεργούν. Δεν υπάρχει προγραμματισμός. Χρειάζεται μια καλύτερη οργάνωση, είτε μέσα από τη μορφή Ομάδας Παραγωγών, είτε οι παραγωγοί από μόνοι τους, να ψάχνουν τι ζητάει η αγορά. Αυτό είναι δύσκολο να το κάνουν μεμονωμένα οι μικροί παραγωγοί και χρειάζονται βοήθεια. Ο παραγωγός επειδή καλλιεργεί πέντε μήνες και κάνει συγκομιδή σε μια μέρα έχει άγχος, γιατί αυτή η μέρα είναι σαν να είσαι στο χρηματιστήριο και δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει. Μέσα σε μια μέρα μπορείς να χάσεις τον κόπο μιας ολόκληρης χρονιάς. Επειδή υπάρχει βιασύνη από την πλευρά του παραγωγού, μερικές φορές γίνονται βεβιασμένες κινήσεις και βγαίνουν στην αγορά καρπούζια που δεν είναι ώριμα. Τότε μειώνεται η ζήτηση και «κάθεται» η αγορά. Τι να την κάνεις την πρωιμότερη ποικιλία, αν δεν μπορεί να πουληθεί. Μπορεί η πρωιμότητα να «πιάνει» τιμή, αλλά το θέμα είναι να βγάζει ο παραγωγός καλά ποιοτικά καρπούζια, να είναι ώριμα και γλυκά, ώστε να κερδίζει τον καταναλωτή. Εάν ο καταναλωτής ζητάει καρπούζι Galaxy, πρέπει ο παραγωγός να καλλιεργεί αυτή την ποικιλία. Εγώ τώρα καλλιεργώ καρπούζια μίνι (1,5 - 4 κιλά), τα οποία τα συσκευάζω μόνος μου. Εκεί που πέρσι για τα μεγάλα καρπούζια δίνανε 18 λεπτά στο χωράφι, εγώ στη Λαχαναγορά πούλαγα τα μίνι με 70 λεπτά συσκευασμένα και επώνυμα. Στην περιοχή μου μπορεί να έχουμε το πιο πρώιμο καρπούζι, αλλά δεν υπάρχουν συσκευαστήρια. Γι αυτό οι καταναλωτές στην Αθήνα δεν γνωρίζουν το καρπούζι της Τριφυλίας, αλλά της Αμαλιάδας, αφού εκεί πηγαίνουν οι έμποροι το δικό μας καρπούζι και το συσκευάζουν. Το καρπούζι της περιοχής μας πρέπει να αποκτήσει όνομα και για αυτό κάνουμε μια προσπάθεια με την Γιορτή του Καρπουζιού. Πρέπει, όμως, οι ίδιοι οι παραγωγοί της περιοχής να ενδιαφερθούν για τη δουλειά τους, να κάνουνε συνεργασίες, να φτιάξουν συσκευαστήρια, για να μπορέσει να αποκτήσει το καρπούζι που παράγουν όνομα''.

Πηγή: Agreco