Οι συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών στην Τριφυλία

Τη ζοφερή κατάσταση, που επικρατεί σε πολλές περιοχές της Μεσσηνίας, έφερε στην επιφάνεια, με σχετικό άρθρο, ο Αθηναϊκός «Ελεύθερος Τύπος». Πριν περάσει καλά καλά ένας μήνας από τον χαμό της 20χρονης αλλοδαπής στη Χώρα Τριφυλίας, η Αθηναϊκή εφημερίδα, σ’ ένα οδοιπορικό στα Φιλιατρά μίλησε με οικονομικούς μετανάστες, που βρίσκονται στη χώρα μας μόνο και μόνο για την περίοδο συλλογής του ελαιοκάρπου. Το άρθρο αναφέρει μεταξύ άλλων: «Μπορεί στο νομό Ηλείας οι περσινές αποκαλύψεις για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας στην καλλιέργεια της φράουλας και διαβίωσης των αλλοδαπών και ο μετέπειτα ξεσηκωμός των ίδιων να ανέβασαν το μεροκάματο μέχρι και τα 28 ευρώ, ωστόσο σε αρκετές περιοχές της χώρας η κατάσταση εξακολουθεί να είναι απογοητευτική. Προ ημερών στη Χώρα Τριφυλίας μια 20χρονη Ρουμάνα, εργάτρια στις ελιές, σκοτώθηκε όταν λόγω βροχής και σεισμού κατέρρευσε το παράπηγμα, το οποίο μάλιστα νοίκιαζε με αρκετούς συμπατριώτες της. Σε ένα παρόμοιο παράπηγμα στα γειτονικά Φιλιατρά έμενε για δύο μήνες ο 26χρονος Σομαλός Αμπντούλ Μοχάμεντ. Δεν είχε ρεύμα ούτε καν νερό. Σήμερα, αισθάνεται πιο "τυχερός". Νοικιάζει ένα "σπίτι" στο κέντρο των Φιλιατρών μαζί με τον πολύ καλό του φίλο Ιμπραΐμ και ακόμα... δεκαεννιά νέους 21 - 28 ετών από τη Σομαλία, το Σουδάν κ.ά. Η στέγη για τους 21 συγκατοίκους κοστίζει το λιγότερο 1.000 ευρώ το μήνα. "Πενήντα ευρώ το άτομο. Καμιά φορά πρέπει να δώσουμε και 70 ευρώ". Όπως εξηγούν οι ίδιοι, το νοίκι ανεβαίνει κατά 10 - 20 ευρώ το άτομο, εφόσον γίνει μεγάλη κατανάλωση νερού ή ρεύματος. "Αρχικά δεν είχαμε τουαλέτα. Ούτε κρεβάτια. Στα σκουπίδια βρήκαμε παλιά στρώματα και σε αυτά ξαπλώνουμε δυο δυο. Ό,τι υπάρχει μέσα στο σπίτι το βρήκαμε στα σκουπίδια. Και ρούχα βρίσκουμε καμιά φορά. Οταν πρωτοήρθα στο χωριό κοιμόμουν στο χωράφι. Τώρα είναι καλύτερα", λέει - μισά αγγλικά, μισά ελληνικά - ο Αμπντούλ. Είναι ο παλιότερος ένοικος του σπιτιού, που δεν είναι παρά μια εγκαταλειμμένη, μισοφτιαγμένη κατοικία. Ο Αμπντούλ ζει στα Φιλιατρά τους τελευταίους έξι μήνες. Το καλοκαίρι δούλεψε στα καρπούζια και έπειτα στις ελιές. "Δεν έχει πια πολλή δουλειά. Μπορεί να πάω στην Πάτρα ή στην Καλαμάτα. Ή να μείνω εδώ, να δουλέψω στην οικοδομή". Ο Σομαλός γονατίζει. Σηκώνει το καπάκι μιας κατσαρόλας που βρίσκεται κατάχαμα και χαμογελάει. "Φακές. Οταν κάποιος δουλεύει, έχουμε φαγητό. Αλλιώς τρώμε μόνο ψωμί"».

Πηγή: εφημερίδα Επικαιρότητα